Rozdział: 84

Po kilku godzinach Boruto znowu odzyskał przytomność, kiedy chciał coś zrobić poczuł że jest przykuty łańcuchami do ściany?

BU:Co jest?

-O widzę że już się obudziłeś. (powiedział ten z którym walczył Boruto)

BU:Kim jesteś i czego chcesz?

A:Nazywam się Akaneri i wkrótce się dowiesz. (odparł zdejmując z czegoś koc)

Po zdjęciu Boruto spostrzegł przykutego do jakiegoś stalowego fotela Koriego, dodatkowo na głowie miał założony podobnego typu hełm.

BU:Kori! Co ty zamierzasz?

A:Zaraz się przekonasz. (odparł podchodząc do jakiegoś urządzenia)

Zaraz potem rozbłysło się jasne światło, i było słyszeć krzyk Koriego.

BU:Kori!!!!!

Po chwili z jego ciała zaczęła wydobywać się jakaś czarna aura.

BU:Ty draniu przestań!

Boruto widząc cierpienie swojego nowego przyjaciela wpadł w szał, nagle jego ciało przeszyła niesamowita siła, uwolnił swoje ukryte spore zasoby chakry, bez problemu rozwalił łańcuchy.

A:”C...co za siła, ten bachor nie jest zwykłym bachorem.”

Boruto błyskawicznie pojawił się przed Akanerim i kopniakiem posłał go na ścianę, następnie pojawił się przy Korim i uwolnił go z tego dziwnego urządzenia. Kiedy się uspokoił cała ta moc nagle się ulotniła.

BU:C...co się stało?

K:Boruto byłeś niesamowity, nie pamiętasz tego co przed chwilą zrobiłeś?

BU:Nie za bardzo.

A:Hahahaha, wy małe gnojki zaraz gorzko pożałujecie za to coście zrobili.

Akaneri wystawił ten złoty kryształ w stronę słońca, wówczas nagle nastąpiło jakieś zaćmienie które wystrzeliło promień w ten kryształ. Po chwili kryształ zaczął zmieniać kształt i kolor, stał się jakimś ogromnym czarnym słupem który wielkością sięgał nieba, zaraz potem z tego słupa wyrosły dwie ręce, czubek zamienił się w coś co przypominało głowę, z której wystawały z boku po cztery rogi, źrenice były niczym płomienie ognia, taką samą miał brodę pod zielonymi ustami.

Y:Nareszcie ja wielki Youkai po 2 milionach lat w końcu się odrodziłem, hahahahahahahahaa!

BU:C...co to ma być? (spytał przerażony chłopiec)